De schaatssport is met name in het noorden van Nederland (Friesland, Groningen) een populaire sport. De eeuwenoude traditie van de elfstedentocht en het enige schaatsstadion van Nederland, het Thialf in Heerenveen, zijn hier getuigen van.

In het zuiden van het land is de sport minder populair, maar groeiende. Limburg beschikt tot op heden echter maar over één locatie waar op kunstijs geschaatst kan worden. Dit is het sportcomplex Glanerbrook in Geleen. De 400m baan is een echter een onoverdekte kunstijsbaan. Dit heeft als gevolg dat er perioden in het jaar zijn dat de baan niet gebruikt kan worden door de invloed van de zon en de temperatuur, maar ook door regen en het aanvriezen van sneeuw en ijs op de baan. De eerstvolgende mogelijkheid om te kunnen schaatsen is dan de overdekte schaatsbaan in Eindhoven.

In plaats van het overdekken van de huidige ijsbaan in Geleen, is er bij dit project voor gekozen om op een alternatieve locatie een gloednieuw complex te ontwerpen. Bij het Fortuna Sittard stadion wil de gemeente een sportgebied ontwikkelen (Fitland) en een schaatshal zou hier perfect bij passen. De kerngedachte achter het ontwerp is transparantie. De sport is onbekend maar heeft potentie in Limburg. Wat er mist is een goede trainingslocatie. Door de ijsbaan van buitenaf zichtbaar te maken, met name langs de drukke N295, wordt de sport tentoongesteld. De invloed van zoninval op de baan wordt gereduceerd door de glazen gevel onder een scherpe hoek te plaatsen.

Aan de zijde van de N295 wordt men uitgenodigd naar binnen te kijken, aan de andere zijde kijkt het gebouw uit op het gebied. De ruimte tussen het stadion en de ijshal wordt ontwikkeld tot verblijfplaats van sporters en jeugd met het doel om het gebied levendig en aantrekkelijk te maken. Vanuit de 'kijker' is het hele gebied te overzien, met in de achtergrond de rest van de stad Sittard. Aan de binnenzijde is de scheiding tussen de 'kijker' en de ijsbaan volledig transparant.